آيت‌الله جوادي آملي در پاسخ به سوالي راز مکلف شدن دختران قبل از پسران را تشريح کرد.

«توفيق زن بيش از مرد است و اگر انسان تنزل کند، حداقل بايد بگويد زن همانند مرد است زيرا ‏تقريبا شش سال قبل از اينکه مرد مکلف شود، زن را ذات اقدس اله به حضور پذيرفته است.

زن ‏همين که از نه سالگي گذشت و وارد دهمين سال زندگي‎ ‎شد، خدا او را به حضور مي‏پذيرد و با او ‏سخن مي‏گويد، روزه را بر او واجب مي‏کند و مناجات‌هاي او را به عنوان دستور مستحب شرعي ‏گوش مي‏دهد. وقتي که هنوز مرد به عنوان يک نوجوان مشغول بازي است، زن مشغول راز و نياز ‏و نماز است.

6 سال زمينه‏سازي کردن و از دوران نوجواني او را به حضور پذيرفتن، نماز را که ‏عمود دين است بر او واجب کردن، روزه را که سپر دين است و حج را که وفد الي‏الله است و ‏مهمانان در آن سفر به ضيافتگاه خداوند مي‏روند بر زن واجب کردن، اينها همه نشانه آن است که ‏زن براي دريافت فضائل، شايسته‏تر از مرد است و اگر اين منطق درست تبيين و اجرا شود، نتيجتا ‏معلوم خواهد شد که زن بالاتر از مرد و لااقل همتاي مرد است.‏...

عمده آن است که مرد وقتي پانزده سالگي را تمام کرد و وارد شانزدهمين سال زندگي شد، ‏شايستگي خطاب الهي را کسب مي‏کند و قبل از آن چنين لياقتي ندارد زيرا بلوغ زمينه تشرف به ‏مقام عبوديت است.

درباره يکي از علماي شيعه به نام ابن طاووس ـ رضوان‌الله عليه ـ نقل شده است که روز بلوغش ‏را جشن گرفت. او وقتي از پانزده سالگي وارد شانزدهمين سال زندگي شد، دوستان و آشنايان خود ‏را به شکرانه اينکه عمر داشت و سن او به حدي رسيد که خداي سبحان با او سخن گفت، جشن گرفت.

انسان‎ ‎تا قبل از بلوغ، مورد خطاب تکليفي خدا نيست و به ‏هنگام بلوغ لياقت مي‏يابد که مورد خطاب خداي سبحان واقع شود. اما اينکه آيا اين جشن در اسلام ‏مشروعيت دارد و جزو سنن هست يا نه، مساله‏اي جداگانه است. کسي به قصد ورود سنت، اقدام ‏به برگزاري اين مراسم نمي‏کند بلکه اين جشن را به شکرانه يک نعمت برگزار مي‌کند. شايد ‏مرحوم سيد ابن طاووس زير پوشش اطلاقات اوليه که هر نعمتي به شما رسيده است حق‏شناس و ‏شاکر باشيد، چنين عملي را انجام داده است.‎ ‎بر اين اساس، بلوغ يک شرافت است. آنان که اهل سلوکند مي‏گويند ما مشرف شديم نه مکلف، چون زحمت و مشقتي در کار نيست بلکه شرف در کار است؛ لذا در مناجات‌الذاکرين امام ‏سجاد ـ صلوات الله و سلامه عليه ـ مي‏خوانيم «يا من ذکره شرف، اي خدايي که نام تو مايه ‏شرافت است».

‎اگر کسي به جايي برسد که ذکر خدا گويد و در سايه اين ذکر به ياد خدا و خدا هم به ياد او ‏باشد، شرافتي نصيب او شده است و زن 6 سال قبل از مرد به اين شرافت مي‌رسد.

چنانچه به اين نکته دقت شود، قبل از اينکه مرد به راه بيفتد و در صراط مستقيم گام بردارد، زن ‏بخش زيادي از اين راه را طي کرده است. بنابراين هم محروميت‏هايي که زن در دوران عادت دارد ‏قابل جبران است و هم 6 سال قبل از مرد، از همه مزايايي که مرد محروم است، برخوردار ‏مي‏شود......

از آنچه گفته شد روشن مي‏شود سر بيان حضرت امير ـ سلام‏الله عليه ـ در نهج‌البلاغه که در ‏وصف زن خطاب به امام مجتبي عليه‌السلام مي‏فرمايد «‎فاِنّ المرأه ريحانه و ليست بقهرمانه» يعني زن ريحان است، بايد او را زودتر از مرد تحت تربيت و تکليف قرار داد، در غير اين ‏صورت ضايع مي‏شود.

روايتي ديگر نيز از حضرت صادق ـ سلام‏الله عليه ـ نقل شده است که ‏مي‏فرمايد «‎من اتّخذ امرأه فليکرمها فانّما امرأه أحدکم لعبه فمن اتّخذها فلا يضيّعها» ‎مراد از لعب در روايت، بازيچه و اسباب‏بازي نيست بلکه يعني زن ريحانه است، اين ريحانه را ‏ضايع نکنيد.

اسلام به اولياي مدرسه و منزل دستور مي‏دهد که به دخترها بيش از پسرها رسيدگي ‏کنيد. اگر تکليف بر دختر 6 سال قبل از پسر شروع مي‏شود، اولياي منزل و مدرسه مسئوليتشان نسبت به دخترها بيش از پسرهاست‎.

روي اين تحليل معلوم مي‏شود زن براي نماز و راز و نياز، زودتر از مرد آمادگي پيدا مي‏کند و اگر‎ ‎احيانا راه‌هاي عاطفي زمينه‏هاي انحراف را پيش روي زن قرار دهد، تکاليف عبادي آن راه‌ها را تعديل ‏مي‏کند تا مبادا به انحراف برود.»