به ليلة القدر مي مانست ۱۲ بهمن، روز خوب ميهن، که خميني نه تنها بر زمين ايران که بر قلب ايرانيان هم فرود آمد. چشم ها روشن شده بود که لب ها به خنده شکوفاشد. دل ها، باغ، باغ به گل نشستند و جامه بهار پوشيدند تا براي اولين بار در تاريخ ، زمستان به نيمه راه نرسيده جاي خود را به بهاردهد.
به ليلة القدر مي مانست ۱۲ بهمن، روز قدرت نمايي خدا در برابر آناني که خود را قدر قدرت مي دانستند و تکيه به قدرت هاي پوشالي استکبار و استعمار زده بودند. اما غافل بودند که فرشتگان خدا اين بار در تهران به ياري پيروان آخرالزماني حضرت محمد(ص) خواهند آمد.
به ليلة القدر مي مانست ۱۲ بهمن، که خورشيد از غرب طلوع کرد تا معجزه انقلاب رقم بخورد و شرق را در نوردد و جهان را از شمال تا جنوب به روشني بشارت دهد، و آن روز، آنان که به فهم «قدر» عارف شدند دانستند اين روز از هزاران روز برتر است و آنان که يا در فهم اين روز قدر نابالغ ماندند و يا کفر ورزيدند به عقوبت کفران نعمت، از عشق محروم شدند.
به ليلة القدر مي مانست ۱۲ بهمن، هنگام که امام در ميان خيل فرشتگان آسماني و زميني‌خدا،بر‌خاک مطهر اين ديار به شهادت شکوفا شد، فرود آمد و همه چشم ها را به سوي خدا دلالت کرد تا چشمه هاي معرفت بجوشد و زلال عشق جان خسته دلان را بشويد و همه در جشن وصال‌يار،با‌امام‌خويش پرشکوهترين روز را خلق کنند.
به ليلة القدر مي مانست ۱۲ بهمن، که آغاز دوباره سلام خدا بود بر مردم اين ديار، سلامي که تا مطلع الفجر ظهور دولت يار جان ها را نوازش مي دهد...
به ليلة القدر مي مانست ۱۲ بهمن، روز خوب ميهن و ما به قدرداني آن سال هجري شمسي انقلاب خود را نو مي کنيم با نگاهي تازه به پيش رو به افق هاي پرشکوه...
